تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ژن های مبادله گر سدیم هیدروژن1( NHE1) و هم انتقال دهنده سدیم بی کربنات 1(NBC1)در عضله قلبی رت

چکیده مقدمه و هدف: تمرین با شدت بالا موجب افزایش بیان ژن¬های MCTs وNHEs  و NBCs  می¬شود اما اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن¬های NHEs  و NBCs مشخص نیست. بنابراین هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن¬های مبادله¬گر سدیم هیدروژن1 (NHE1) وهم¬انتقال¬دهنده سدیم بی¬کربنات 1 (NBC1) در عضله قلبی رت بود. روش¬شناسی: بدین منظور تعداد 20 رت نژاد ویستار نر در سن چهار ‏هفتگی با میانگین وزن 9/8±93/7 گرم انتخاب و به طور تصادفی به دوگروه کنترل (10 سر رت)  و تمرینی (10سر رت) تقسیم شدند. تمرین استقامتی ‏‏(دویدن روی نوار گردان جوندگان، شروع با 20 متر بر دقیقه تدریجاً به 30 متر بر دقیقه در هفته ‏آخر) به مدت هفت هفته، بر گروه تمرینی اعمال شد. میزان بیان ژن mRNA ن (  NHE1وNBC1) از طریق تکنیک Real time-PCR انجام گرفت. از آزمون آماری t  مستقل و از نرم افزار (REST(permutation test‏ جهت تعیین معنی‌‏دار بودن تفاوت متغیرها ‎‏استفاده گردید.  یافته¬ها: یافته‌های تحقیق نشان داد بیان ژن mRNA NHE1 عضله قلبی در گروه تمرین¬کرده 80 درصد نسبت به گروه کنترل افزایش داشت و این افزایش معنی¬دار بود (0/05>P).‏ همچنین میزان بیان ژن mRNA  NBC1  گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل 50 درصد افزایش داشت اما این افزایش معنی¬دار نبود (0/05>P).‏  بحث و نتیجه¬گیری: در مجموع نتایج تحقیق نشان داد که تمرین استقامتی موجب افزایش بیان ژن mRNAن   ( NHE1 وNBC1) در گروه تمرینی می¬شود و این الگوی افزایش بیان ژن مختص ترانسپورترهایی است که از لحاظ متابولیکی نقش مهم¬تری را در تنظیم و نگهداری pH درون سلولی در عضله قلب بر عهده دارند. واژه¬های کلیدی: تنظیم pH درون سلولی ، بیان ژن ، مبادله‌گر سدیم هیدروژن، هم¬انتقال¬دهنده سدیم¬بی‌کربنات، تمرین استقامتی.